Με πατέρα τον Έρωτα και μητέρα Απορία,
γεννηθείσα ένα Σάββατο σε μεγάλη πορεία,
διεκδίκησα κάποτε των γονέων μου το όνομα
και Ελλάδα με βάφτισαν βιαστικά και αυτόνομα.
Σταυρουδάκι μου πήρανε η νουνά κι ο νονός μου
έναν Τράγο παχύδερμο, γαμιά μέγα του κόσμου.
Με κρατήσαν στα χέρια τους μοναχά για μια νύχτα
κι από τότε και ύστερα με πετάξαν στην πίστα.
Δεν τα πάω καλά, βρε μπαμπά, βρε μαμά,
είναι άλλοι πιο έξυπνοι και μου τρων την πρωτιά.
Κοφ την πάρλα παιδί μου κι απλά κοίτα μπροστά.
Απορούν πως κατάφερες να κάνεις τόσα πολλά.
Είμαι χάλια, βρομιάρα, κάθε ανάσα σφαλιάρα,
δεν αντέχω πια μάνα, με έχουν κάνει πουτάνα.
Σκάσε κόρη μου, κοίτα, δεν αντέχουν εσένα
γιατί αυτοί δε γεννήσαν, δεν μορφώσαν κανένα.
Απορία την έχω αν θα φέξει στο τέλος,
είθε ο Έρωτας να χει ένα θανάσιμο βέλος...
14/2/19 Τριανταφυλλιά Ηλιοπούλου
0 Σχόλια